سیستم اعلام حریق مجموعه ای از تجهیزات می باشد که جهت آشکارسازی علائم حریق و هشدار دادن از طریق تجهیزات شنیداری و دیداری در زمانی که دود، آتش، مونوکسید کربن و یا دیگر علائم حریق رخ می دهد، کاربرد دارد.سیستم اعلام حریق به سه دسه آدرس پذیر، متعارف و بدون سیم (وایرلس) دسته بندی می گردد که با توجه به سامانه به دو دسته خودکار و دستی تقسیم می شوند. شستی اعلام حریق ،در سیستم های دستی، ، تنها منبع تشخیص حریق می باشد. به نوعی کار تشخیص حریق در این‌گونه سیستم‌ها تنها به انسان سپرده شده است و در مکان هایی که انسان حضور ندارد، کاربردی نمی باشد. بر خلاف این‌گونه سیستم ها، سیستم‌های اعلام حریق خودکار، وابستگی کمتری به تشخیص انسان دارند.
سیستم‌های خودکار، در دو گروه آدرس‌پذیر، و غیر آدرس‌پذیر قرار دارند. در سیستم آدرس‌پذیر، علاوه بر اعلام حریق، محل دقیق وقوع آن نیز مشخص می گردد. سیستم یا دستگاه اعلام حریق در برگیرنده مجموعه ای از تجهیزات آتش نشانی می باشند که به طور هماهنگ با هم جهت خبر دادن و آشکارسازی وقوع حریق در محیط سازمان یا هر مکان دیگر فعالیت می کنند.
طبق قانون سیستم اعلام حریق در محل کار شما برای اهداف مشخصی لازم است تا نصب گردد. با اطمینان از اینکه سیستم شما در گروه صحیح جای می گیرد ، می توانید به ایمنی بیشتر افراد در ساختمان خود کمک نمایند. به طور معمول ارزیابی خطر آتش سوزی ، که توسط کارشناسان ایمنی در برابر آتش انجام می شود ، بهترین راه برای درجه بندی سیستم اعلام حریق و تعیین اینکه کدام دزدگیر باید نصب شود ، می باشد.
استانداردهای اعلام حریق NFPA72
استاندارد آمریکایی NFPA72 به عنوان به روزترین استانداردهای طراحی سیستم های اعلان حریق محسوب می شود که هر سه سال می بایست به روز رسانی گردد. در حال حاضر تنها ترجمه موجود از این استاندارد مربوط به آموزشکده حریق ایران می باشد به طور کلی استاندارد NFPA72 مواردی همچون ،کاربردها، نصب، جانمایی، عملکرد، بازرسی، تست و تعمیر و نگهداری سیستم های اعلان حریق، ایستگاه های نظارت بر سیستم های آلارم، سیستم های گزارش دهی هشدارهای اضطراری عمومی، تجهیزات هشدار حریق و سیستم های ارتباطی اضطراری (ECS) و تجهیزات آن ها را در بر می گیرد.
انواع سیستم های اعلام حریق
امروزه سیستم های اعلام حریق به شکل گسترده در ساختمان ها و اماکن مسکونی و صنعتی کاربرد دارد تا خسارت های ناشی از حریق را به حداقل برسانند .لازم به ذکر است که جهت مطلع نمودن ساکنین ساختمان در شرایط بروز حریق از این سیستم ها بهره برداری می گردد تا حدالامکان از تلفات جانی جلوگیری شود. جهت تشخیص حریق از اثرات سه گانه آن یعنی دود و حرارت و شعله بهره برداری می گردد.سیستم های اعلام حریق شامل دو نوع اصلی می شوند که شامل سیستم های اعلام حریق معمولی و آدرس پذیر می گردند.
سیستم اعلام حریق معمولی یا متعارف:
خریدسیستم های اعلام حریق از هزینه کمتری برخوردار است و اغلب در اماکن با فضای کوچکتری همچون مغازه ها و رستوران ها کاربرد دارد. در این نوع سیستم، یک ساختمان به تعدادی منطقه شناسایی مختلف با یک یا چند حسگر در یک منطقه تقسیم می گردد. همه ی سنسورها و نقاط تماس دستی در این منطقه به یک مدار اختصاصی روی کنترل پنل اتصال داده شده است. زنگ یا زنگ هشدار در این سیستم از طریق یک سیم دو هسته ای جداگانه به یک حلقه اختصاصی اتصال دارد. سیستم های اعلام حریق معمولی یا متعارف، فقط اطلاعات تشخیصی یک منطقه را فراهم می کنند و قابلیت ارائه اطلاعات دستگاه های جداگانه منطقه را ندارند.
سیستم اعلام حریق آدرس پذیر:
سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر اطلاعات خاصی را در مورد سنسورهای مجزا ارائه می گردد. سیستم های آدرس پذیر به شکل هوشمند فعالیت دارند که از یک یا چند سیم کشی تک حلقه برای اتصال انواع مختلف آشکارسازها یا سایر دستگاه های آغازگر بهره برداری می نمایند. هر دستگاه از آدرس یا شناسه منحصر به فردی برخوردار می باشد. کنترل پنل به شکل منظم از هر دستگاهی که به آن متصل می باشد، موقعیت دقیق، وضعیت سلامت دستگاه، خطاها یا آتش سوزی را گزارش می دهد و اطلاعات دریافت شده از دستگاه ها توسط کنترل پنل نمایش داده می شود. از کاربرد این نوع سیستم ها به استفاده در ساختمان های بزرگ تجاری و اماکن با نیازهای پیچیده شبکه می توان اشاره داشت.
سیستم اعلام حریق انفرادی
: منظور از سیستم اعلام حریق انفرادی سيستمي است که وقوع آتش را در محل آن حس می کند و در همان محل با لامپ چشمک زن و صدای آژیر به اعلام حریق می پردازد.
سیستم های اعلام حریق مرکزی
دراین سیستم ها در همان لحظات اولیه حریق، محل آن شناسایی و اطلاعات به تابلوی کنترل مرکزی ارسال می شود و توسط آژیر، ساکنین از بروز حریق اطلاع سازی می گردد. همچنين به وسیله تلفن به مرکز آتش نشانی خبر داده می شود. در این نوع از سیستم هاي اعلام حریق، قسمت هایی از ساختمان برای نصب آشکارسازها و شستی ها در نظر گرفته می شود و سیستم اصلی در یک محل مشخص و کاملاً در دسترس نصب می شود، به طوری که در صورت وقوع آتش سوزی در محل یکی از آشکارسازها سیستم اعلام حریق به صدا در می آید و محل آن را از طریق لامپی که روی دستگاه مرکزی روشن می شود، اعلام می نماید.
دتکتور چیست و انواع دتکتور سیستم اعلام حریق:
دتکتورها یکی از مهم‌ترین قسمت‌های سیستم های کشف و اعلام حریق می باشند. هدف از طراحی دتکتور تشخیص آتش قبل از گسترش و همه‌گیر شدن آن می باشد. دتکتور ها شامل دسته بندی متفاوتی می باشند که عبارت اند از :
دتکتور حرارت:
این دسته از دتکتورها نسبت به حرارت ناشی از حریق حساس می باشند. عمده حرارت و گرمایی که به وسیله دتکتور جذب می گردد ، ناشی از حرارت و گازهای داغی می باشد که فضای اتاق را پر می کند و زیر سقف جمع می گردد. بخشی دیگر ناشی از حرارت ناشی از تابش هست. در واقع دتکتورهای حرارتی همچون فیوز الکتریکی عمل می نمایند. دتکتور حاوی یک آلیاژ یوتکتیک می باشند که به گرما حساسیت نشان می دهند و زمانی که درجه حرارت به مقدار خاصی برسد آلیاژ از حالت جامد به مایع تبدیل می گردد و سیگنال هشدار به کنترل پنل می فرستد.
دتکتور دود:
دتکتورهای دود جهت تشخیص وجود دود در محیط کاربرد دارد و از انواع مختلفی تشکیل شده که دتکتور دود یونیزه و دتکتور دود فوتوالکتریک که تفاوت آن‌ها در نوع تشخیص آن ها می باشد، تشکیل شده است.
دتکتورهای دودی یونیزاسیون:
دتکتورهای دودی یونیزاسیون شامل دو صفحه روبه روی هم می باشد که به 2 قطب منبع تغذیه اتصال داده شده است. صفحه اول به عنوان یک مرجع جهت جبران تغییرات در دمای محیط، رطوبت یا فشار کاربرد دارد. صفحه دوم حاوی یک منبع رادیواکتیو درون محفظه می باشد که مدام بین دو صفحه ی فلزی ساطع می گردد. این تشعشعات با مولکول‌های هوا برخورد دارند و الکترون های آن ها را جدا می نماید.
این مولکول‌ها با از دست دادن الکترون به یون مثبت تبدیل می شوند و مولکول های دیگر با گرفتن الکترون به یون منفی تبدیل می شوند. به طور عادی تعداد یون های مثبت و منفی با هم یکسان می باشد و یک یونیزاسیون ضعیفی بین دو صفحه برقرار می سازد. وجود دود در محفظه دتکتور موجب کاهش ذرات یونیزه می شود که در محفظه قرار دارد. به این صورت جریان موجود در دتکتور کاهش پیدا می کند و با عبور از یک آستانه مشخص دتکتور فعال می گردد و در نهایت سیگنال مربوطه را به کنترل پنل ارسال می گردد.
دتکتور کربن مونوکسید:
دتکتور مونوکسید کربن جهت تشخیص گاز مونوکسید کربن در محیط بسیار کاربردی می باشد. عملکرد آن بدین شکل می باشد که در صورت نشت و یا انتشار گاز مونوکسید کربن در فضا و محیط زندگی به سرعت این گاز را شناسایی می نماید و قبل از اینکه حجم گاز منتشرشده در فضا به حدی برسد که باعث خطر برای افراد حاضر شود، حضور این گاز را توسط آژیری که روی آن قرار داده شده است به ساکنان ساختمان اطلاع می دهد. دتکتورمونوکسید کربن از یک سلول الکتروشیمیایی برخوردار می باشد که مونوکسید کربن را تشخیص می دهد ولی دود یا هرگونه محصول احتراق دیگر را تشخیص نخواهد داد.
در نهایت شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر و یا خرید انواع سیستم اعلام حریق به وب سایت اسمارت کو مراجعه نمایید.